Antje in Parijs

Het moet Maart's laatste woensdag geweest zijn.

Zo rond een uur of 20 kwam ze aan in het, door groene mannetjes met geweer en mitraillet, fel bewaakte Noordstation dat nog nazinderde van zn 7-uur durende rel . Tis triest en droef en t mag niet zijn maar het zou me worst wezen, want joepie euforie: ik had mn maatje op bezoek!!

Geladen met een zak groter dan zijzelf, voorzien van appelen en whisky, een kanjer van een bril en witte sokken zouden we vijf dagen pret maken in het regenachtige Parijs. And yes mission accomplished!

Mijn piepkleine kamer veranderde al snel in één groot bed, de wijn werd ontkurkt en de lachspieren getraind.

Aangezien ik werken moest had Antje twee dagen de tijd om rustig de stad te verkennen, en als punt bij paal kwam was zij het die mij rondgidste in de stad waar ik nu toch al een dikke twee maand vertoef. (Een beetje genant)

Zo gebeurde het dat Antje een gezellig en prijsvriendelijk restaurantje ontdekte in haar gids: Parijs voor beginners.

Hop hop wij daar heen op donderdagavond en snel snel wij daar weg enkele minuten later. De buurt was niet echt aangenaam, de bewoners een beetje louche, de sfeer een beetje gespannen en wij een beetje bang...

Dan maar de touristische, maar veilige weg ingeslaan en waterachtige oranje soep gegeten in één van Montmartre's feeërieke cafeetjes.

Verder heeft Antje me de tuinen van Parijs leren kennen, de muntthee in de moskee, heb ik haar nr de rommelmarkt gelootst, hebben we een gezellig maar barslecht miniconcert bijgewoond, een siesta aan de fontein van het Louvre gehouden, onze bus gemist en veel te ver gewandeld, eindelijk het gevoel ervaren van warme gele Franse duivenstront op het voorhoofd, op de jas op de broek en op de trui, en ditalles op de vogelmarkt notabene!! lachen gieren brullen!!

Het waren vijf gezellige, drukke maar vermoeiende dagen!

Het moet April's eerste maandag geweest zijn, zo rond een uur of negen, dat Antje weer vertrok en mijn kamertje plots zo leeg leek...