Ik kon het wel uitschrééuwen vrijdagavond!
Al zingend de metro genomen, een keer of twee verloren gelopen om dan net op tijd te ariveren bij de Belgen die me huiswaarts brachten.
Al zingend de metro genomen, een keer of twee verloren gelopen om dan net op tijd te ariveren bij de Belgen die me huiswaarts brachten.
Het mag gezegd, ik ben graag in Parijs, maar mijn god wat deed het deugd om even terug huiswaarts te keren, pure euforie!
Mijn weekend begon met een pak friet in Deinze, om een uur later de tweede vettige stop in te lassen bij frituur Danny in Eeklo. Zalig was het om daarna in mijn eigen bed te slapen, om vier uur erna met volle blaas wakker te worden en eens geen Griekse sleutel of peignoir nodig te hebben om me richting toilet te begeven!!
Zaterdagavond was het grote hoogtepunt, de maansverduistering op de graslei en vervolgens al mn maatjes tesamen op een verkleedfeestje in Holly- en Bollywood outfit! Wat een avontuur! (Bedankt Ine!)
Maar Jezus Mia wie zijn gat verbrandt moet op de blaren zitten, er was geen ontkomen aan, een kater om U tegen te zeggen was de leuze van vandaag...
Bij deze: Sorry mama dat ik uw mosseltjes liet staan, en dat ik mijn bed boven de tafel verkoos..
Ondertussen zijn we met onze houten kop alweer in de lichtstad beland en terwijl de radio oublie-moi schreeuwt rijst het melige besef dat ik nooit zoveel van Parijs zal kunnen houden als van Gent...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten